De bewerking van de Eroïca symfonie (3de symfonie op 55) door het quintet mag spectaculair genoemd worden. Interessant detail is de dubbele vertaalslag die Paul Stark in de hercompositie maakt. De symfonie is niet vanuit de partituur van Beethoven zelf bewerkt maar vanuit de piano transcriptie van Franz Liszt. StarkLinnemann weet de kracht en flexibiliteit van een compleet symfonie orkest te benaderen. Door de inzet van multi-instrumentalist Iman Spaargaren en de vele effecten die de musici toevoegen aan hun conventionele spel, is een scala aan muziekstijlen te horen.
Het StarkLinnemann Quintet houdt wel van een uitdaging. Al eerder transformeerde het quintet complete werken van Liszt, Chopin en Mussorgsky. Nu ter ere van Beethovens geboortejaar is het quintet de uitdaging aangegaan om Beethovens composities te transformeren naar de tijd van nu. De stijl van het StarkLinnemann Quintet wordt het best omschreven met de term Universal Crossover Music. StarkLinnemann wordt gevormd door Iman Spaargaren (tenorsaxofoon, klarinet en basklarinet), Vincent Veneman (trombone), Paul Stark (piano en hercompositie), Maciej Domaradski (contrabas) en Jonas Linnemann (drums en percussie).
